لغو ممنوعیت صادرات نفت آمریکا چه تبعاتی برای بازار دارد؟
با وجود تصمیم کنگره آمریکا برای لغو ممنوعیت 40 ساله صادرات نفت این کشور، به این زودیها چیزی تغییر نخواهد کرد و تحول احتمالی به واسطه این سیاست تازه، تا زمانی که قیمت نفت مجددا افزایش پیدا نکند، چندان قابل توجه نخواهد بود.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از یاهوفایننس، در حالی که نفت به قیمتهای نازل 35 دلاری رسیده است (در حدود 65 درصد کمتر از قیمت اوج آن در سال 2014) بسیاری از تولیدکنندگان به کاهش تولید روی آورده و برخی دیگر از کسب و کار دست کشیدهاند. قیمت سربهسر برای بسیاری از تولیدکنندگان آمریکایی در محدوده 40 تا 50 دلار بوده است و این موضوع باعث شده تا این شرکتها هیچ انگیزهای برای فروش نفت در خارج از کشور نداشته باشتند.
اثر نزدیک به صفر روی مصرفکننده، یکی از دلایل بزرگ برای تصویب این قانون بوده است؛ در حالی که شرکتهایی نظیر اکسونموبیل و کانتیننتال ریسورس سالها به دنبال آن بودند. قیمت بنزین پایین بوده و لغو ممنوعیت صادرات بعید به نظر میرسد تغییری در آن ایجاد کند. زمانی که تحریمهای ایران لغو شود، با شروع صادرات این کشور، نفت بیشتری به بازارهای جهانی سرازیر خواهد شد. قیمتهای پایین نفت خام مهمترین دلیل پایین ماندن قیمت بنزین و دیگر فراوردههای نفتی خواهد بود.
اما اگر نفت به بالای 50 دلار برسد، آنگاه تصویر تغییر خواهد کرد. با بالارفتن قیمتها، تولیدکنندههای آمریکایی انگیزهای بیشتری برای حفاری و فرستادن نفت خود به خارج از کشور پیدا خواهند کرد. مارک برودبنت، تحلیلگر شرکت تحقیقات وود مککنزی اعلام کرد: «با توجه به قیمتهای بالاتر، تولیدکنندگان آمریکایی مجددا به تولید بیشتر روی خواهند آورد. در محیطی با قیمتهای بیشتر، انتظار میرود که صادرات بیشتری را شاهد باشیم.»
این خبر بدی برای مصرف کنندهها خواهد بود و با یک رابطه علت و معلولی ساده میتوان دریافت که بازارهای انرژی نیز دچار مشکل خواهند شد. در واقع، قیمتهای انرژی در ایالات متحده توسط قیمت نفت جهانی تعیین میشود که آن نیز توسط عرضه و تقاضای جهانی مشخص میشود. اگر تولیدکنندگان آمریکایی صادرات بیشتری داشته باشند، بعید به نظر میرسد قیمت بنزین تغییر چندانی کند.
این موضوع کمی متناقض به نظر میرسد، چرا که بهترین راه برای پایین نگاه داشتن قیمت در داخل این است که ماده خام را درون کشور حفظ شود. نکته همین جاست: اکثر نفت آمریکا «سبک و شیرین» بوده در حالی که اغلب پالایشگاههای آمریکا برای نفت سنگین نظیر نفت کانادا، عربستان سعودی و ونزوئلا طراحی شدهاند. با توجه به رایج شدن نفت شیل در 10 سال اخیر، نفت خام سنگینتر بهعنوان محصول اصلی در دسترس بوده بنابراین شرکتها به عنوان یک تصمیم بلندمدت به تولید بنزین روی آوردند.
پالایشگاههای اندکی تنظیمات تجهیزات خود را برای بهکارگیری نفت سبکتر تغییر دادند. کاری که هزینهبر و پرخطر خواهد بود. همچنین ساخت پالایشگاههای جدید با هزینههای سرسامآوری همراه خواهد بود. بنابراین اکثریت پالایشگاهها هنوز نیاز به نوعی نفت تولید شده در خارج از آمریکا دارند. پیامد آن هم مشخص است: وفور نفت خام تولید شده توسط تحول نفت شیل با بهکارگیری آن به عنوان محصول داخلی محدود شده است.
این موضوع اجازه فروش نفت سبک و شیرین در خارج کشور را به تولیدکنندگان میدهد. با این حال اگر قیمتها به اندازه کافی بالا رود، میتواند باعث تقویت صنعت شود. اگر این اتفاق بیفتد، یک بازار بزرگ جدید برای نفت خام آمریکا خواهد بود که باعث رونق بیشتر انرژی آمریکا نسبت به مقدار مشاهده شده در پایان سال 2014 خواهد شد. قیمت بنزین افزایش خواهد یافت چرا که قیمت آن به قیمت جهانی نفت وابسته است؛ ولی حتی اگر نفت سبک و شیرین آمریکا در داخل مرزها باقی بماند، قیمت بنزین و نفت جهانی افزایش خواهد یافت.
اگر قیمت نفت افزایش پیدا کند، پالایشگاههای آمریکایی بزرگترین بازندگان خواهند بود. با بالارفتن قیمت خوراک و کاهش قیمت مصرفکننده و فراوردههایی نظیر بنزین، حاشیه سود آنها به شدت افت خواهد کرد. بر اساس پیشبینی تحلیلگران انرژی، قیمت نفت برای مدت طولانی پایین خواهد ماند، بنابراین ما هیچگاه نخواهیم فهمید که با صادرکردن نفت آمریکا چه اتفاقی برای بازارهای جهانی خواهد افتاد. ولی بازارهای نفتی راهی برای شگفتزده کردن همه پیدا خواهند کرد.