واحدهای فولادی که توجیه اقتصادی ندارند مشکل‌زا هستند/ رابطه تنگاتنگ رکود بازار ساختمان با بازار فولاد

کارشناس ارشد اقتصاد و فعال صنعت فولاد شرط تولید فولادسازان را توجیه اقتصادی دانست و گفت: واحدهای فولادی یک میلیون تنی که به اشتباه و به اصرار نمایندگان مجوز گرفتند هیچ توجیه اقتصادی ندارند و تنها باعث هدر دادن انرژی خواهند بود.

 رکودی که در بازار مسکن از ابتدای امسال تعمیق یافته یکی از دلایلی است که بازار فولاد داخلی هم تحت تاثیر قرار داده است. برخی از فعالان اقتصادی امیدوار بودند با اجرایی شدن برجام بازار محصولات فولادی از رکود خارج شود اما اینگونه به نظر می‌رسد که رکود در بازار فولاد تا آخر امسال ادامه خواهد داشت.

در این راستا محسن نهاوندیان در خصوص رکودی که در بازار مسکن حاکم است و تاثیرات آن در بازار فولاد به اقتصادنیوز گفت: یکی از کالاهای اساسی نهایی فولاد، ساختمان است و رکود در بازار مسکن باعث شده است که بازار فولاد داخلی هم متاثر شود.

کارشناس ارشد اقتصاد و فعال صنعت فولاد بیان کرد: مسکن یک شاخص رونق بازار است به عبارت دیگر یعنی وقتی که مسکن خرید و فروش نمی‌شود، در همه بازاها تاثیر می‌گذارد ولی رابطه مسکن با فولاد رابطه مستقیم و بیشتری است.

نهاوندیان با اشاره به رکود بازار فولاد داخلی و در بازار جهانی گفت: کاهش رشد اقتصادی چین هم در سرنوشت قیمت فولاد بسیار موثر واقع شده همچنین رئیس فدرال رزرو آمریکا هم در جلسه ماه گذشته این علت را مطرح کرد و گفت که در حال حاضر وقت افزایش نرخ بهره نیست. به همین دلیل تقاضای فولاد برای خود چین هم کاهش پیدا کرده است. از طرفی واردات سنگ‌آهن چین هم کم شده و قیمت انرژی بسیار کاهش پیدا کرده و این امر عامل مهمی در کاهش قمیت فولاد و سنگ‌آهن بوده است. بنابراین متوجه می‌شویم فولاد در بازار جهانی به صورت ذاتی ارزان شده است. در بازار داخلی فولاد هم تقاضای جدی وجود ندارد.

او در خصوص وضعیت فولاد از ابتدای سال 94نسبت به مشابه سال قبل افزود: اتفاق بدی که در سال اخیر رخ داد این بوده است که موازات کاهش نرخ اقتصادی فولاد حدود 3 میلیون و 600 هزار تن از میزان تولیدمان کاسته شده گرچه به اعتقاد برخی از کارشناسان این رقم 5 میلیون تن است.

کارشناس ارشد اقتصاد و فعال صنعت فولاد خاطرنشان کرد: واحدهای فولادی باید به این نقطه برسند که به شرط توجیه اقتصادی تولید کنند. در برخی از دولت‌های گذشته برای راضی نگه داشتن نمایندگان منطقه‌ای و حرکت‌های سیاسی، واحدهای فولادی را با یک میلیون تن ظرفیت مجوز می‌دادند در حالی که این پروژه‌ها به خودی خود هیچ توجیه اقتصادی ندارند. غیر از هدر دادن هزینه‌های انرژی اینها نه برای خودشان سودی کسب می‌کنند و نه بازار محصولات فولادی‌شان فروش دارد.

نهاوندیان گفت: این اتلاف انرژی به واحدهای بزرگ فولادی هم آسیب وارد می‌کند چرا که برخی از این واحدها همین که بتوانند حقوق کارمندان‌شان را پرداخت کنند حاضر به این می‌شود که محصولات خود را به زیر قیمت و با ضرر بفروشند و این امر باعث نابودی صنعت فولاد می‌شود.

او با اشاره به مشکل عمده تولیدکنندگان فولاد و یکپارچه عمل نکردن آنها گفت: همه فولادی‌ها همین که بتوانند واحدی برای سیاستگذاری داشته باشند، کافی است. هزینه‌های مالی که به این تولیدکنندگان تحمیل می‌شود بالا است و بسیاری از پروژه‌های فولادی به یکسری تسهیلات رقابتی نیاز دارند.

نهاوندیان در بخشی از اظهارات خود در خصوص صادرات گفت: به فولادی‌ها گفته می‌شود نگرش صادراتی داشته باشید و این به معنای این است که هر چقدر می‌توانید در بازار داخلی فولاد بفروشید و باقی‌مانده این محصولات را صادر کنید این در حالی است که چنین نگاه اشتباه است. بازار صادراتی بازاری است که بتوانید در بلندمدت بمانید چون درآمد ارزی داشته باشید و بتوانید خود را در بازار بین‌المللی تقویت کنید. این امر می‌تواند تامین مالی برای شما به همراه داشته باشد.زیرا زمانی که واحدهای فولادی می‌خواهند محصولات خود را صادر کنند متوجه می‌شوند که بازارهای داخلی محصول‌شان را برخلاف آنچه که تصور می‌کنند، می‌خرند و اگر بخواهند محصول خود را صادر کنند متضرر می‌شوند.

او تصریح کرد: همیشه بازارهای جهانی به عنوان یک بازار رقابتی تلقی می‌شود و تمام واحدهای فولادی دنیا بهترین کالاهای خود را در بازار رقابتی عرضه می‌کنند که از لحاظ کیفی و از لحاظ قیمتی و رقابتی مناسب باشد.